Ik beoefen sinds 2003 Tai Chi. Niet constant, ik heb veel tussenpozen gehad waar ik minder actief was in deze Oosterse vecht/meditatiekunst. In totaal heb ik inmiddels 11 jaar les over deze periode, altijd bij dezelfde leraar, Tjeerd Verbeek.
Hij vroeg me of ik hem wilde assisteren bij zijn workshop op het TaijiQuan festival in Utrecht, dat afgelopen weekend plaatsvond op het sportcentrum van Utrecht Science Park. Het gaf mij de kans om een middag te kijken naar mooie demonstraties en wedstrijden in de verschillende vormen van Tai Chi.
Het festival is niet groot, in één gymzaal vind je zowel de wedstrijdvelden als een kleine markt met kleding, zwaarden, stokken, boeken en aanverwante zaken die bij de cultuur van Tai Chi horen. Denk aan klankschalen, therapiesessies etc.

Marktkraam met zwaarden op een rode tafel met verschillende accessoires zoals schoenen en een waaier

De zwaarden (Taiji Jian) en stokken (Taiji Yangsheng Zhang) zie je terug bij de wedstrijden, die zowel solo, duo als in groepen worden gedaan. In 3 - 5 minuten tonen deelnemers specifieke vormen en stijlen, die vooraf zijn bepaald. Ik beoefen alleen de handvorm, zonder wapens en zonder tegenstanders. Maar je kunt ook deelnemen aan de wedstrijd in een duo waarbij je bewegingen met de zwaard doet. Zonder elkaar te verwonden en zonder dat er een “winnaar” is. Het gaat om de kwaliteit van de bewegingen, lichaamshouding, controle over het wapen, het samenspel en de balans tussen energie en ontspanning in je bewegingen. Alle deelnemers zien er fantastisch uit in traditionele kleding. Iets waar ik na al die jaren nog steeds niet aan doe, al staat een goede traditionele broek nu weer op mijn wensenlijst.

Tijdens de verschillende workshops kun je zowel als beginner als gevorderde dieper in gaan op specifieke elementen van Tai Chi, Qigong of aanverwante onderwerpen. Je startniveau maakt vaak niet uit. Zo stonden bij de workshop van Tjeerd absolute beginners, maar ook (hoorde ik later) één van de beste en meest gerespecteerde Tai Chi docenten van Nederland zij aan zij.

Na meer dan 20 jaar blijft Tai Chi me fascineren. Het is een bewegingskunst die zijn oorsprong vindt als vechtsport. Ik verdiep me meer in de beweging, de meditatieve elementen. De vechtkunst vind ik mooi om te zien, maar die externe en uiterlijke manifestatie van de sport hoef ik zelf niet te beoefenen. Ik kies daarom bewust voor de langzamere stijl van de vorm, de Yang stijl zoals deze door Cheng Man-ch’ing is vereenvoudigd. Dit is ook de meest wijd verspreide en bekende vorm van Tai Chi. Als je mensen in het park langzame bewegingen ziet maken die lijken op Tai Chi, dan is de kans groot dat het die specifieke stijl is. Tai Chi lijkt op het eerste gezicht eenvoudig, een aantal bewegingen die je als een choreografie langzaam uitvoert. Na al die jaren kan ik wel zeggen dat het complexer en dieper is dan dat. Bij elke beweging gaat het om ontspanning door je hele lijf, een balans vinden tussen vol en leeg (yin en yang), aandacht voor je ademhaling, concentratie bij je hele lichaam en bewust elke beweging maken. Tai Chi is eenvoudig en laagdrempelig om mee te beginnen terwijl het je een rijke leerschool voor de rest van je leven geeft.